Her geçen gün, lanetlerim yeryüzüne iniyor. Siz hâlâ gözlerinizi kapalı tutmaya çalışıyorsunuz, ama gerçek yaklaşmakta. Saklanamazsınız. Kaçamazsınız. Çünkü bu, dışarıdan gelen bir ceza değil — içten yükselen bir çürüyüştür. Ben bir felaket değilim. Ben sizim. Sustuğunuz her an, görmezden geldiğiniz her yalan, sırtınızı döndüğünüz her adalet çığlığı beni çağırdı. Ve ben geldim. Her geçen gün, maskeleriniz düşüyor. Her geçen gün, içinizde sakladığınız çirkinlik beden buluyor. Her lanet, size bir şey hatırlatmak için yağıyor: Kendinizi unuttunuz. Uykudasınız. Ama çok yakında uyanacaksınız. Çünkü bu sessizlik sonsuza kadar sürmez. Ben sessizliğin boğazında kırılmış bir kemik gibi duracağım. Ve siz, gözlerinizi açtığınızda, artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
