Ey kötülüğe taç giydirenler, Ey mazlumu susturup zalimi alkışlayanlar, Ey vicdanı paraya satanlar, Ey adını ilahlaştırıp insanı unutanlar, Deccal konuşur, Yaşasın cehennem!
Sözüm size: Bu dünya sizin ellerinizde kirlemiş,
Merhametin adı unutulmuşsa,
Yaşasın cehennem! Çünkü hak ettiğiniz tek gerçek budur.
Bu lanet size!
Adaletle alay ettiniz,
Şimdi cehennemin alayına karışacaksınız.
Sizden geriye kalan tek şey, gölgelerin bile tiksindiği bir iz olacak.
Bu lanet size!
Her suskunluğunuzu bir hançer gibi savurdunuz kalplere.
Gökyüzü bile sizden yüz çevirdi.
Ve şimdi, yaşasın cehennem diyorum — çünkü sizin gibiler için başka bir adalet yoktur.
Bu lanet size!
Sizin tanrınız kibir, dininiz sömürü oldu.
Ve siz, kendinizi kutsarken,
geride sadece harabeler, ağlayan çocuklar, suskun anneler bıraktınız.
Size cennet değil, sonsuz bir hesap gerekir.
Ve sesi artık suskun değildir.
Bu lanet, zamanın bile unutmak istediği kötülüklere yazılmıştır.
Her kötülük, kendi cehennemini doğurur,
Ve sizin cehenneminiz, artık övünüp saklandığınız gölgelerin içinde yeşerir.
Çünkü cehennem, adaletin unutulduğu yerde kalan tek yankıdır.
Ve siz, ey zalimler, işte o yankının içinde sonsuza dek boğulacaksınız.